شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
شاعر : محمود ژولیده
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : قصیده
چون نور ذوالجلال به دل جلوه گر شود تـیـغ سـتـم به نـور، کجـا کـارگـر شود؟
وقتی فـیـا سیـوف خـذیـنی نگـفته است شمـشیـرها به جسم امـامی مـگـر شود؟
وقتی خـدا نخـواست تو را کشته بنگرد حـتی عـبـا و پیـرهـنت هــم سپـر شـود
امـر خـدا نـبــود ســرت را جـدا کـنـنـد می خواست تیغ دشمن تو بی خطر شود
هر چه امیـرِ کـفـر غـضب بیـشتـر کند اُبــهــت ولـــیِّ خـــدا بــیــشــتــر شــود
ای واجـب الاطاعـه به مـظلـومی تـمام می رفت جان تو که به تیـغ شـرر شود
هر بــار قصد جـان تو را کرد دشمنت می دید مصطفی غـضـبـش بیـشتر شود
جـدّت نمی گذاشت تو را لطـمه ای رسد می خـواست سـوز کـرببـلا بیشتـر شود
این جاست که مسیر شهادت شود عوض مـسمـوم زهــر کـینه امـامی دگـر شـود
شکــر خـدا اسـیـر نـشد اهـل بـیـت تـو ور نه دوباره روضۀ غـارت خـبر شود
می خـواست فـکـر داغ دل فـاطـمه کـند زهـری فقـط بیـاید و زخـم جـگــر شود
این زخم ها به سینۀ زهـرا قدیمی است این جاست وقت روضۀ دیوار و در شود
)آتـش به آشـیـانـۀ مـرغـی نـمی زنـند( باز این چه فتنه ای است حرم شعله ور شود؟
این رهـزنان به خانه چـرا در نمی زنند جبـرئـیل هـم اجـازه اش از راه در شود
این مـردم مدیـنـه مگـر بـاز مـرده اند؟! دست امـام خـسـته چـرا بـستـه تر شود؟
غــافــل اگــر ز راه ولــیِ خـدا شــویـم سلـطـان جـور، قـافـلـه را راهـبـر شود
در فتنه ها سلاح محبین بصیـرت است فـتـنـه اگـر زِ حـد گـذرد درد سـر شـود
بایـد شجــاع بود و ز ارزش دفـاع کرد شـاید که شـام تـیـرۀ شیـعـه سحـر شود
دست دعـا به سوی خـدا چون بَرد ولی پس لـرزه های فـتـنه گـران بی اثـر شود
وقتی که عـاشقـانه ز دیـن دم نمی زنـیم باید هـنوز مهـدی ما خـون جگــر شود
|